آشنایی با قرنیه
اگر به چشم به عنوان یک دوربین نگاه کنیم، قرنیه مانند شیشه جلوی لنز دوربین است. قرنیه نه تنها یک پنجره شفاف است که نور در مسیر خود به سوی چشم از آن عبور می‌کند، بلکه قسمت اعظمی از عمل متمرکزسازی پرتوهای نور را نیز در چشم انجام می‌دهد. بیماری‌های قرنیه از مهمترین بیماری‌های چشم محسوب می‌شود که می‌تواند سبب کدری، انحراف، زخم و نهایتا کوری چشم گردد.
انواع بیماری های قرنیه‌ای
انواع مختلفی از بیماری‌های قرنیه‌ای وجود دارد.
سه نوع مهم آن عبارتند از:
قرنیه مخروطی (keratoconus) که به آن قوز قرنیه هم گفته می‌شود، دیستروفی اندوتلیال فوچس و بیماری غیرالتهابی قرنیه تاولی.
قرنیه مخروطی، شامل ضعیف شدن و نازک شدن مرکز قرنیه است. در این حالت، قرنیه شکل گنبدی به خود می‌گیرد. پیشرفت بیماری می‌تواند سریع، تدریجی یا منقطع باشد. قرنیه مخروطی معمولا در هر دو چشم رخ می‌دهد، اما می‌تواند تنها در یک چشم نیز بروز کند.
دیستروفی اندوتلیال فوچس، ناهنجاری وراثتی لایه سلول درونی قرنیه است که آندوتلیم نامیده می‌شود. هدف این لایه پمپ کردن مایعات به بیرون از قرنیه است، تا آن را نازک و شفاف نگه دارد. زمانی که آندوتلیم سالم نباشد، مایعات به بیرون پمپ نشده و قرنیه شروع به تورم می‌کند که سبب می‌شد تا قرنیه تار شده و بینایی کاهش یابد.
بیماری غیرالتهابی قرنیه تاولی بیماری است که در آن قرنیه برای همیشه متورم می‌شود. این بیماری بدلیل آسیب دیدن لایه درونی قرنیه و آندوتلیوم، و عدم توانایی در راندن مایعات به بیرون از بافت رخ می‌دهد.
نشانه‌های بیماری‌های قرنیه‌ای
- در قرنیه مخروطی، زمانی که قرنیه برآمده یا فرورفته می‌شود، بینایی تا حد زیادی تار شده و استفاده از لنزهای تماسی که اغلب درمان اولیه این بیماری هستند، دشوار می‌گردد. لنزهای تماسی ممکن است بدلیل شکل نامنظم قرنیه روی چشم باقی نمانند.
- فرد مبتلا به دیستروفی اندوتلیال فوچس یا بیماری غیرالتهابی قرنیه تاولی ممکن است ابتدا در شب یا نور خورشید، درخشش همراه با پرتوهای نور را مشاهده کند. هرچه این بیماری حادتر شود، ممکن است دید در صبح، مه‌آلود یا تار شود و در طول روز شفاف‌تر گردد و نهایتا ممکن است دید اصلا واضح نشود.
- برخی بیماری‌های قرنیه‌ای ممکن است بسیار دردناک باشند.
