منظور از عیوب انکساری چشم
(Refractive Errors) چیست؟
(Refractive Errors) چیست؟
بیماری‌های چشمی، از گذشته تا به امروز رواج داشته است و افراد زیادی دچار این درگیری هستند؛ خوشبختانه امروزه علم به‌قدری پیشرفت کرده که اکثر این بیماری‌ها قابل تصحیح است. عیوب انکساری چشم، در دو دهه اخیر جز بیماری‌های رایج محسوب شده است که افراد در رنج‌های سنی مختلف به آن دچار شده‌اند. در ادامه قصد داریم به علت، انواع، عوامل مؤثر، روش‌های اصلاح و علائم عیوب انکساری چشم اشاره کنیم.
عیوب انکساری (Refractive Errors) چیست؟
عیوب انکساری، یک اختلال چشمی محسوب می‌شود که در دو دهه اخیر بیشترین آمار را به خود اختصاص داده است. این مشکل زمانی رخ می‌دهد که قرنیه و عدسی نمی‌توانند تصاویر مشاهده شده در دنیای خارج را بر روی عدسی تمرکز کنند. متأسفانه نتیجه این اختلال می‌تواند تاری شدید باشد و از طرفی در هر سن و زمانی ممکن است رخ دهد. پس آشنا شدن با آن می‌تواند از مشکلات جدی‌تر جلوگیری کند.
عیوب انکساری راه‌های درمان متفاوتی دارند که باتوجه به سن و وضعیت افراد انتخاب می‌شوند؛ متأسفانه این اختلال هیچ‌گونه پیشگیری ندارد و تنها با معاینه و بررسی‌های پی‌درپی قابل‌کنترل است. اگر زود تشخیص داده شود با راه‌حل‌های کم‌خطر مانند عینک اصلاحی و لنزهای تماسی قابل‌رفع است. درصورتی‌که تشخیص این اختلال در مدت‌زمان طولانی صورت گیرد ممکن است تنها با جراحی انکساری قابل‌رفع باشد.
انواع عیوب انکساری چشم
عیوب انکساری چشم، انواع مختلف دارد چرا که برای همه افراد یک شرایط را به وجود نمی‌آورد؛ این موارد شامل دوربینی، نزدیک‌بینی، پیرچشمی و آستیگمات می‌شود که در ادامه به توضیح هر یک می‌پردازیم.
- دوربینی یا هیپروپی
دوربینی، یکی از اختلالاتی است که افراد زیادی به آن مبتلا هستند؛ این افراد اجسام دور را واضح‌تر از اجسام نزدیک می‌بینند. امکان ابتلا دوربینی همانند نزدیک‌بینی در افراد در سنین مختلف اعم از کودک و بزرگسال وجود دارد. طبق بررسی‌های انجام شده افرادی که خانواده و بستگان آن‌ها دارای دوربینی هستند امکان ابتلای بیشتری دارند.
علائم دوربینی در همه افراد یکسان نیست اما علائمی مانند سردرد، خستگی چشم، انحراف چشم، اختلال در بینی اشیای نزدیک شایع است.
- نزدیک‌بینی یا میوپی
نزدیک‌بینی یا میوپی به‌گونه‌ای است که اشیا نزدیک به‌خوبی اما اشیا دور بسیار تار دیده می‌شود. میزان میوپی در افراد می‌تواند متفاوت باشد، برخی از افراد در شدت بسیار بیشتری گرفتار این اختلال هستند، ازاین‌رو میوپی بالا به آن‌ها گفته می‌شود و افرادی که به‌صورت خفیف به آن مبتلا هستند میوپی پایین نام‌گذاری می‌شوند.
این اختلال معمولاً در کودکی و طفولیت رخ می‌دهد و در نوجوانی به دلیل رشد سریع به اوج خود می‌رسد. طبق تحقیقات انجام شده افراد مبتلا به میوپی در سن 20 الی 40 سال تغییرات زیادی نخواهند داشت. افرادی که به میوپی بالا دچار هستند قطعاً خطر بیشتری آن‌ها را تهدید می‌کند و احتمالاً تنها راه درمان آن‌ها، جراحی باشد. داشتن معاینات چشمی به‌صورت منظم و پی‌درپی در این افراد اهمیت زیادی دارد چرا که با این کار می‌توان تا حد زیادی این اختلال را کنترل و با سرعت بیشتری درمان کرد.
- پیرچشمی یا Presbyopia
همان‌طور که از اسم این اختلال پیدا است پیرچشمی در سن بالا رخ می‌دهد؛ در جوانی عدس چشم به‌شدت نرم و انعطاف‌پذیر است و به‌راحتی می‌تواند تغیر شکل دهد. باگذشت زمان و افزایش سن، عدسی سفت‌تر و در نهایت تغییر شکل، مشکل می‌شود. به همین خاطر خواندن نوشته‌های نزدیک بسیار مشکل می‌شود و هم چنین اختلالاتی را به وجود می‌آورد؛ پیرچشمی در افراد 35 سال به بالا ممکن است رخ دهد.
اختلال‌های پیرچشمی شامل خستگی چشم، سردرد، عدم توانایی در خواندن حروف از نزدیک، اختلال در دیدن اشیای نزدیک و … است. افرادی که این علائم را دارند بهتر است هر چه سریع‌تر به متخصص چشم مراجعه کنند تا بعد از معاینه، درمان آن‌ها آغاز شود.
- آستیگمات یا Astigmatism
آستیگماتیسم به‌گونه‌ای است که هم در فواصل نزدیک و هم در فواصل دور مشکل ایجاد می‌کند؛ از آنجایی‌که قرنیه یک پنجره شفاف در جلو چشم بوده در حالت نرمال و طبیعی، گرد و صاف است. زمانی که چشم دچار آستیگمات می‌شود یک‌جهت قرنیه انحنای بیشتری پیدا می‌کند؛ علائم و نشانه‌های این اختلال سردرد، دید تار، مشکل در رانندگی به‌ویژه شب، انحراف و خستگی چشم است.
